محققان ، دانشمندان و نویسندگان همگی بر این تعریف عشق واقفند : عشق لذتی مثبت است که موضوع آن زیبایی است .
یادمه یه محقق(؟!) رومانیایی تعریف جالب و در عین حال خیلی ساده ای از عشق نوشته بود : علاقه ی یک نفر به یک نفر دیگر !
اما وقتی تعریف اول رو میخونم که توسط همه تایید شده چیزای عجیبی به ذهنم میرسه که دوست دارم اینجا بنویسمشون :
لذتی مثبت ، جالبته ، این لذت مثبت خیلی بار معنایی با خودش داره ، عشق در نگاه همه خوب نیست و خیلی ها اون رو یه رخداد منفی می دونن ، البته این عکس العمل به واژه عشق نباید زیاد هم غیر معقول به نظر برسه چون عده ای وافعیتش رو تحریف کردن .
موضوع آن زیباییست ، زیبایی شاید در نگاه اول مربوط به ظاهر باشه اما در اصل میشه اون رو به تمامی جنبه های یک فرد نسبت داد ، اخلاق ، رفتار ، کردار ، چهره ، حرکات و ... ، زیبایی ای که معیاری نداره ، برای مثال نمیشه یه آدم رو گذاشت روی سن و همه در موردش نظر بدن ببینن زیباست یا نه ، ممکنه یه قاتل ، عاشق یه خون آشام بشه چون از نظرش شخصیت اون دختر زیباست ، پس زیبایی هم بسته به نگاه و نشونه های افراد داره .
تو انجیل اومده که : عشق از همدمی با شیطان لذت نمیبرد بلکه دوست دار حقیقت است .
و چیزهایی به ذهنم میرسه که منظور اصلیم هست ، اما دوست ندارم اینجا بنویسمشون ! به خودم مربوطه فقط